Zuid-Engeland: 28 augustus – 13 september 2011

Het was hoog tijd om eens op vakantie te gaan met twee van onze goede vrienden. We hebben ervoor gekozen om niet te ver weg te gaan en met de eigen auto te gaan. De keuze is uiteindelijk gevallen op Zuid-Engeland, mede om de vele geschiedenis die daar te vinden is. We hebben een rondreis van zo’n twee weken geboekt bij Buro Britain.

 

Zondag 28 augustus
Onze 17daagse reis staat op het punt van beginnen. Eerst moeten we naar Calais rijden, want hier hebben we om 12:50 de veerboot die ons in anderhalf uur naar Dover brengt. Al vrij snel waren de mooie witte kliffen van Dover zichtbaar. Eenmaal aan wal kon onze roadtrip pas echt beginnen: links rijden en wennen aan het Engelse verkeer!

Na aankomst in Dover zijn we het Dover Castle gaan bezoeken. Dit kasteel is meer dan 2000 jaar oud en bestaat uit een groot comples. Wij zijn eerst naar de Admirality Lookout geweest, met een mooi uitzicht over het stadje Dover en de haven waar we zojuist waren aangekomen. Daarna hebben we “operation Dynamo: rescue from Dunkirk” bezocht. Dit was in het ondergrondse gangenstelsel van het kasteel met allemaal geluid- en lichteffecten. Heel spectaculair om te zien! Als laatste zijn we naar de grote toren gelopen en hebben deze ook beklommen. Het was behoorlijk winderig bovenop, maar wel een mooi uitzicht! Onderweg hadden we ook nog de  Romeinse vuurtoren (mogelijk oudste staande bouwwerk van Engeland) en de kerk van St. Mary-in-Castro gezien.

Maandag 29 augustus
Vandaag staat een stadsbezoek aan Canterbury op het programma. Hier hebben we meegedaan aan een rondleiding vanuit de toeristeninformatie. Wij hadden Marlene als gids, een aardige vrouw die ons vanalles heeft laten zien. We begonnen met het verhaal over mathematical tiles, dit is iets wat je vooral in de regio van Canterbury ziet. Mathematical tiles is iets voor mensen die geen bakstenen kunnen veroorloven en daarom dus iets hebben gemaakt dat op bakstenen lijkt. Als je eerst kijkt zie je het verschil niet , maar wanneer je erop gaat letten hebben best veel huizen in Canterbury deze tegels!v Verder vertelde Marlene ons over de huizen vaak van voren goed uitzagen, maar van achteren heel vies waren (“Keeping up appearances”). Ook  heeft ze ons verteld over het bouwmateriaal dat je veel in Engeland tegenkomt: flint. Veel kerken zijn hiervan gemaakt. We zijn langs de kathedraal gelopen en kregen het verhaal van Thomas Beckett te horen (hij werd vermoord in de kathedraal). Ook zagen we nog veel scheve en “jetted” huizen (de bovenste verdieping groter dan de onderste) en de stadsmuur en stadspoorten.

Na ons bezoek aan de binnestad zijn we naar St. Augustine’s Abbey gelopen. Dit ligt iets buiten het centrum. Het is een klooster dat verwoest werd door Henry VIII. Het klooster is gesticht door St. Augustinus, de eerste aartsbisschop van Canterbury.

Onze volgende stop was Reculver, waar we de “reculver towers and Roman fort” hebben bezocht. Dit ligt aan de noordkant van Kent aan de zee. De twee torens zijn van het kerkje van St. Mary, origineel is alles gebouwd door de Romeinen in de tijd dat het landschap er nog heel anders uitzag n de zee niet zo dichtbij was. De twee toren zijn later gebouwd en van het fort is niet veel meer over, toch was het indrukwekkend om er rond te lopen.

Onze laatste stop van de dag was Richborough Roman Fort. Omdat we er tegen sluitingstijd aankwamen, was het heerlijk rustig en hebben we fijn kunnen wandelen tussen de oude muren van dit Romeins fort.

Dinsdag 30 augustus
Vandaag staat de zuidkust van Kent en Sussex op het programma. Onze eerste stop was de badplaats Hastings. Bij de parkeerplaats was het erg toeristisch met allemaal kermisachtige attracties. Wij zijn met de Cliff Railway omhoog gegaan en vervolgens hebben we de smokkelaarsgrot in de St. Clementines Caves bezocht. Dit was ook wel erg gericht op kinderen, maar was ook voor ons nog steeds leuk. Vroeger werd in dit gebied veel gesmokkeld en in de grot lieten ze zien hoe dat gedaan werd en waar mensen zoal smokkelwaar verstopte. Na de grot zijn we nog even naar het strand gelopen om te relaxen.

Onze volgende stop was een belangrijke plek in de Engelse geschiedenis: Battle Abbey. Hier heeft in 1066 de slag om Hastings plaatsgevonden en toen heeft Willem de Veroveraar de Engelse koning Harold verslagen. Als boetedoening voor het bloedvergiet heeft hij een abdij opgericht (het altaar daarvan zou op de plek staan waar koning Harold gesneuveld is). Van het slagveld is verder niks meer te zien, van de abdij is alleen ruïne over.

Daarna zijn we naar de Seven Sisters gegaan. Na een wandeling van ongeveer een uur door het landschap van Sussex, kwamen we bij de eerste zuster. Iets verder doorlopen leverde een mooi uitzicht over de andere zusters op. De Seven Sisters zijn namelijk zeven tegen elkaar aanstaande krijtrotsen.

Op de terugweg naar het hotel zijn we nog gestopt bij de “Long Man”. Deze figuur staat in de heuvels bij Wilmington uitgekrast. Het is 70 meter hoog, maar van het ontstaan is niks bekend, geschat wordt dat het uit de bronstijd komt. Origineel zou hij een markering in het gras zijn geweest, maar in de 19e eeuw hebben ze de figuur uitgelijnd met beton.

Woensdag 31 augustus
We nemen afscheid van ons hotel in Ashford en gaan naar onze volgende bestemming: Isle of Wight. Onderweg zijn we nog gestopt in de badplaats Brighton. Hier hebben we een wandeling gemaakt door de smalle “lanes” en ook nog geluncht. Tijdens onze wandeling kwamen we langs het Pump House, dat vroeger The Knab heette (‘on the high ground’) waarschijnlijk heeft daar vroeger de dorpsput gelegen. Ook kwamen we langs de plek waar een spookverhaal afspeelt. in de middeleeuwen was er een non die verliefd werd op een soldaat die in de buurt gelegerd was. Het koppel liep samen weg maar ze werden gevangen genoemen en de soldaat werd gelijk geëxecuteerd. De non werd ingemetseld in een muur in Meeting House Lane en werd daar achtergelaten om te sterven. Er wordt gezegd dat de non nog steeds af en toe in de “lane” gezien wordt. Verder kwamen we langs de Cricketers pub (uit de 17de eeuw) en the Black Lion (16de eeuw). Tussen deze twee pubs was een hele smalle lane (“twitten”) waar ook een verhaal over is. Het gaat om een weddenschap tussen een atletische jongeman en een dikkere gentleman. De weddenschap was dat de man de jong kon verslaan in een race als hij een kleine voorsprong kreeg. De koos deze twitten als raceparcours en de jongeman kon hem niet voorbij  en verloor dus de weddenschap.

Na onze wandeling door de lanes zijn we ook nog even naar het strand gelopen om de pier van Brighton te bekijken. Ook hier waren weer veel kermisattracties te vinden. Natuurlijk zijn we ook naar het Royal Pavilion gelopen, het paleis in Indische stijl dat in Brighton te vinden is.

Om 17:00 vertrok onze ferry naar de Isle of Wight. We gingen vanuit Portsmouth naar Fishbourne, ongeveer 45 minuten varen. Het was heerlijk weer en we hadden een mooi uitzicht op de haven van Portsmouth met zijn Spinnaker Tower.

Bij aankomst op het eiland zagen we al gelijk een aantal mooie uitzichtspunten.

Donderdag 1 september
We begonnen de dag bij Carisbrooke Castle. Dit mooie kasteel werd gebouwd rond 1100 (met daarna natuurlijk nog veel verbouwingen) en is vooral bekend vanwege het feit dat koning Charles I er gevangen werd gehouden in 1647-48 na zijn nederlaag in de Engelse burgeroorlog. Één van zijn kinderen, prinses Elisabeth is in het kasteel gestorven. Een andere bekende bewoonster is prinses Beatrice, dochter van koningin Victoria. Dit werd ons verteld in een introductiefilmpje door een ezeltje. Want ezels zijn belangrijk op het kasteel, zij werden gebruikt om water op te halen uit de 49 meter diepe put. Ook nu liepen er nog ezeltjes op het kasteel.

Daarna gingen we door naar één van de bekendere plekken van het eiland: the Needles. Dat was echt één grote toeristenattractie: veel te duur parkeren en in de verte zag je de Needles.

We zijn dus snel doorgegaan naar een andere baai: Freshwater Bay. Een prachtig stukje kust, met een lekker zonnetje erbij!

’s Avonds zijn we voor het avondeten nog een stukje gaan wandelen vanuit het hotel richting het strand van Ventnor, met een mooi ondergaande zon op de achtergrond.

Vrijdag 2 september
Het is weer tijd om het Isle of Wight te verlaten. ’s Morgens hebben we de veerboot die ons van Yarmouth naar Lymington brengt. Het zonnetje was niet meer aanwezig deze dag en was veel mistiger dan de dagen ervoor.

Na de lunchstop in Abbotsbury zijn we doorgereden naar Lyme Regis, aan de Jurassic Coast (hier worden veel fossielen gevonden). Ook hier was het zeer mistig, maar toch waren er genoeg mensen aan het strand, er gingen zelfs mensen het water in!

Zaterdag 3 september
Vandaag staat het Dartmoor NP op het programma. We hebben een rondrit door het park gemaakt en zijn op een paar plaatsen gestopt om stukjes te wandelen (o.a. bij Postbridge waar een oude clapperbridge te zien was). Ook deze dag ws het erg mistig, maar dit maakte het landschap extra mysterieus. We zijn in het park een paar Dartmoor pony’s tegen gekomen.

Onze lunch hadden we bij de Warren House Inn, een beroemde inn in Dartmoor. Het is de derde hoogst gelegen inn van de Engeland (434 meter boven zeeniveau) en de meest afgelegen. Het vuur van de haard zou al continu branden sinds 1845. In de Inn hongen foto’s van de Inn onder verschillende weerscondities. Blijkbaar had het in 1963 zo erg gesneeuwd dat de Inn helemaal ingesneeuwd was en 12 weken lang moesten voorzieningen worden ingevlogen per helicopter.

Na de lunch zijn we verder gegaan met onze rondrit door het park en kwamen we op een plek waar veel Dartmoor pony’s (en veulens) te zien waren.

Als laatste reden we naar Castle Drogo, omdat het bijna sluitingstijd was besloten we het kasteel niet te bezoeken, maar wel een stukje te gaan wandelen in de Teign Valley die bij het kasteel ligt.

Zondag 4 september
We vertrekken richting Cornwall, maar onderweg hadden we nog enkele stops. Onze eerste stop was in het Bodmin NP. Dit park is pas laat uitgeroepen tot NP vanwege de tinindustrie, nu zijn er allemaal verlaten tinmijnen wast het een beetje spookachtif sfeertje geeft. In het park hebben we de Hurlers bezocht, dit is een groep van 3 steencirkels. De stenen zouden mannen zijn die verandert werden in stenen omdat ze op een zondag het spel “hurling” speelde.

Daarna zijn we gestopt bij Restormel Castle. Dit kasteel ligt aan de rivier de Fowey en is een Normandisch kasteel (gebouwd rond 1100). Het kasteel is rond van vorm en was ooit de residentie van de Earl van Cornwall, maar werd vernield in de Engelse burgeroorlog.

Als laatste hebben we het Eden Project bezocht. Dit is één van de grootste toeristische attracties in Cornwall. Het is in principe een botanische tuin met twee kassencomplexen (subtropisch en mediterraan). Het is gebouwd op de grond van een voormalige mijn om aan te geven dat ook in zo’n kale gebiede weer nieuwe dingen kunnen groeien. Tijdens ons bezoek begon het te regenen. Gelukkig konden we de kassen bezoeken en zijn we verder droog gebleven.

Maandag 5 september
Deze dag zijn we naar het zuidelijkste puntje van Engeland geweest: Lizard Point. Dit ligt op het Lizard Peninsula (Lizard komt van het Cornish “Lys Ardh” wat hoge grond betekent). Vanuit Lizard point hebben we een wandeling gemaakt langs de kust richting Church. We kwamen langs allerlei mooie rotspartijen zoals Lion’s Den. Het was een prachtige dag met veel zon, maar ook veel wind. In de baai zagen we zelfs een zeehond!

We hebben ook nog een kort bezoek gebracht aan Mullion’s Cove. Dit is ook een baai met een kleine haven.

Dinsdag 6 september
Vandaag staat een bezoek aan Geevor Tin Mine op het programma. Het was regenachtig weer, harde wind en mistig. Het bezoek aan de mijn was indrukwekkend. Deze mijn is pas gesloten in 1990 en veel van de machines staan nog gewoon zoals ze toen stonden. Ook is er een museum waar ze met geur, licht en geluid laten zien hoe het werken in de mijn was. Ook “The dry” was zeer indrukwekkend. Dit was de omkleedruimte van de mannen die in de mijn werkte, alles hangt er nog alsof ze ieder moment kunnen binnenlopen. Wat ook mooi was, was dat er allemaal foto’s van de mensen die er gewerkt hadden aan de muur hingen. We hebben ook een korte ondergrondse rondleiding gekregen. Heel smalle gangen, donker en vochtig. Het moet heel zwaar zijn geweest en veel tunnels gingen onder de oceaan, zelft tot 1.6 km. In het museum stond dat de mijnwerkers de golven tegen de muren konden horen.

Onze volgende stop was Land’s End, het meest zuidwestelijke puntje van Cornwall. Ook hier waaide het hard, waardoor het water hoog tegen de rotsen sloeg.

Als laatste zijn we gestopt bij St. Michaels  Mount. Op dit eiland voor de kust van Mariazon staat een kasteel en een kapel. Als het eb is kun je via een pad naar het eiland lopen en anders varen er bootjes. Helaas waaide het toen wij er waren te hard voor de bootjes en het was ook nog geen eb dus we konden er niet naartoe lopen.

Woensdag 7 september
Deze dag stond in het teken van koning Arthur. Als eerste zijn we gestopt bij the Arthurian Centre, een informatie museum over koning Arthur op de plek waar hij zijn laatste strijd zou hebben geleverd. Ook ligt bij de rivier King Arthur’s stone, een steen uit de 6de eeuw, die mogelijk deze strijd beschrijft.

Onze volgende stop had ook een connectie met koning Arthur: Tintagel Castle. Dit zou namelijk het kasteel zijn waar hij geboren is. Er is alleen niet veel van het kasteel over. via trappen kom je op een eiland waar een gedeelte van het kasteel heeft gelegen. Het waaide er behoorlijk hard en de kust was ook hier weer erg ruig. Hier en daar stond nog een muur, maar je zag niet meer veel van een kasteel. Toch maakte de omgeving het behoorlijk indrukwekkend!

De laatste stop van de dag was het dorpje Clovelly. Dit dorp is vooral bekend door de bijzondere ligging met uitzicht over het kanaal van Bristol en de zeer steile autovrije hoofdstraat geplaveid met gladgelopen kinderkopjes. Om het dorp te beozken moet je ook entree betalen. De steile hoofdstraat gaat tot aan het haventje (120 meter omlaag). Sleetjes en ezeltjes worden gebruikt om goederen te vervoeren. In de haven zagen we zelfs een dolfijn zwemmen (geen foto kunnen maken).

Donderdag 8 september
Vandaag bezoeken we eerst Okehampton Castle. Het heeft Normandische origines en dateert uit de laat 11de eeuw. We hebben hier rondgelopen door de oude keuken en slaapvertrekken.

Onze volgende stop was Exeter. Hier hebben we de kathedraal bewonderd en hebben we een route door de stad gelopen langs allerlei middeleeuwse overblijfselen.

Vrijdag 9 september
Vandaag stond een wandeling door de Valley of Rocks op het programma. Daarvoor moesten we eerst naar Lynmouth en Lynton rijden en de steilste helling van Engeland (25%) opgaan (en later ook weer omlaag). We zijn via de Cliff Railway omhoog gegaan en riching de Valley gelopen langs het kustpad. Onderweg kwamen we allemaal geiten tegen (de Lynton goats, ze hebben zelfs een eigen facebook pagina). De geiten waren tegen de steile hellingen van de kliffen aan het eten of aan het slapen. Bij Castle Rock zijn we omgedraaid en hebben we ook nog een paar Exmoor pony’s gezien.

We hebben ook nog een kleine wandeling gemaakt in het Dunster Estate. Hier hebben we de tall Tree Route gedaan en kwamen we langs de hoogste boom van Engeland: een 60 meter hoge Douglas Fir.

Als laatste hebben we nog een stukje gelopen in het dorp waar ook ons hotel stond: Dunster. Ons hotel lag aan de Yarn Market, een markt uit de 17de eeuw. Het was een belangrijk centrum voor de wolhandel. We zijn ook nog naar de Gallox bridge over de river Avill gelopen, deze dateert uit de 15de eeuw.

Zaterdag 10 september
Op weg naar ons volgende hotel stopte we bij Cheddar Gorge en Caves. Hier hebben we de showgrotten bezocht. als eerste de kleinere Cox’s Cave, waar mooie stalagmieten te zien waren die hier werden benadrukt met licht en geluideffecten. We hebben ook nog de grotere Gough’s Cagve bezocht, hier is ook de Cheddar man gevonden. Dit is het oudste complete skelet dat ooit gevonden is in Engeland, zo’n 9000 jaar oud.

Vervolgens zijn we door de Cheddar Gorge gereden. Steile hellingen, zo’n 140 meter recht naar beneden. Erg mooi om te zien!

In Wells zijn we even kort gestopt om de kathedraal te bekijken. Deze wordt beschreven als één van de meest poëtische van de Engelse kathedralen.

Onze laatste stop was in Glastonbury. Hier hebben we de ruïne van een abdij bezocht, die in de 7de eeuw gesticht was. Een grote brand in 1184 verwoestte de gebouwen. Het werd toen weer herbouwd in de 14de eeuw en volgens weer vernietigd onder resolutie van koning Henry VIII. De laatste monnik werd opgehangen bij de Glastonbury Tor. Die staat op een heuvel iets buiten de stad. Het was de bedoeling om daar ook heen te gaan maar wegen het niet kunnen vinden van een parkeerplek en het late tijdstip zijn we doorgereden naar het hotel. Er wordt ook gezegd dat koning Arthur begaves is/zou zijn geweest bij deze abdij.

Zondag 11 september
Vandaag stond Bath op het programma. Hier hebben we een 2.5 uur durende rondleiding gehad van Roland en daarna hebben we de abdij van Bath bezocht. Met de rondleiding zijn we eerst langs de Romeinse baden, de pump room en de abdij gelopen. Ook werd ons gewezen op de bouwstijl van Bath. De stenen waren eerst helemaal zwart omdat men kool stookte, maar bijna de hele stad is nu gewassen. Ook kwamen welangs de rivier Avon met de Pulteney brug, een van de weinige bruggen waar ook winkels op te vinden zijn. Daarna zijn we doorgelopen richting de Royal Crescent en the Circus.

Na het bezoek aan Bath zijn we doorgereden naar Avebury stonecircle. Dit is een neolithisch monument dat uit drie steencirkels bestaat. Oorspronkelijk waren het minstenst 154 staande stenen rond het dorp Avebury. Onderweg naar Avebury kwamen we nog langs een krijttekening van een paard in de heuvels.

Maandag 12 september
Dat was vooral een reisdag op weg naar het hotel waar de ook de eerste drie nachten hebben geslapen in Ashford. Onderweg zijn we gestopt bij Stonehenge, waar het heel druk met toeristen was. Het waaide behoorlijk. We kregen een audioguide waarmee we langs het monument konden lopen.

Een paar kilometer van Stonehenge lag het verlaten Woodhenge, dit is ook een neolitsch monument maar dan van hout. Betonnen paaltjes geven aan hoe de cirkels gestaan zouden hebben.

Ook zijn we nog gestopt bij Salisbury om de kathedraal te bezichten en om te lunchen.