Ook dit jaar gaan we weer naar het noorden. Dit jaar bezoeken we naast Zweden ook Noorwegen. We zijn al eerder in Noorwegen geweest maar nog niet echt in het zuiden, dus dat is ook het doel dit jaar. We gaan met name het binnenland verkennen en gaan niet zozeer naar de (drukke) fjorden. We hebben dit jaar huisjes/hutten gehuurd via AirBnB omdat deze website een groter aanbod daarin had dan booking.com waar we de vorige jaren bij hebben geboekt. We blijven het grootste gedeelte van de reis in Noorwegen, maar gaan daarna nog naar de omgeving van Idre in Zweden en sluiten af met een dagje strand in Denemarken.

Zaterdag 22 juli en zondag 23 juli: reisdagen
De reis is weer begonnen! De eerste twee dagen is het vooral kilometers maken. We overnachten de eerste nacht in een leuk appartement op een boerderij boven Hamburg. En de tweede nacht verblijven we in Zweden, in een leuk kelderappartement. Beide dagen regent het het grootste gedeelte van de rit, maar gelukkig kunnen wel in de avond wel nog een droge wandeling maken met Lani. Beide appartementen liggen dicht bij een bos, dus dat is wel fijn!

Maandag 24 juli: Noorwegen
Ook vandaag worden we vergezeld door regen. We rijden Noorwegen in naar onze eerste overnachtingsplek, dichtbij Oslo. Hier zullen we twee nachten blijven.

Dinsdag 25 juli: wandeldag
Onze eerste “niet-rijdag” spenderen we aan wat korte wandelingen in de buurt van het huisje. In de ochtend rijden we naar een naastgelegen plaats om daar op het schiereilandje een klein stukje te lopen.

In de middag hebben we nog een stukje gelopen in het natuurgebied achter het huisje.

Woensdag 26 juli: richting het westen
Het is tijd om verder te rijden. We gaan richting het westen met als uiteindelijke bestemming een hut in de buurt van Hovden, maar onderweg stoppen we nog op een paar mooie plekjes!

De hut waar we de komende 3 nachten verblijven is heel mooi en rustig gelegen. Wanneer we aankomen schijnt het zonnetje maar even later is het weer aan het regenen. We zien vrijwel geen andere mensen, maar de buurschapen komen wel langs.

Donderdag 27 juli: een culturele wandeling
In de ochtend rijden we naar naar het zuiden, naar Valle. Hier lopen we het watermolenpad, de Kvernhusvegen. Onderweg zijn een aantal cultuurhistorische gebouwen te zien. Het eerste gebouw is de oude molen in Harstad. De molen bestaat uit 5 kleine molens en enkele ruïnes, direct gelegen aan de rivier “Gryte”. Het wandelpad gaat verder langs de berghelling door het bos naar het openluchtmuseum Tveitetunet, onderdeel van het Setesdal museumcomplex. Tveitetunet was de residentie van de boer en plaatselijk chef Olav Knutsson Tveiten (1758-1837). Hij werd in 1814 gekozen in de Nationale Vergadering in Eidsvoll. Van Tveitetunet gaat het pad verder naar Brottveit. Hier was een fantastisch uitzicht over het dorpje Valle en dit is het hoogste punt van de wandeling, zo’n 480 meter boven zeeniveau. Vanaf Brottveit wordt de oude Stavdalsvegen (ruiterweg) gevolgd. Deze weg is in de jaren 30 aangelegd. Het was een groot voordeel voor de boeren in de omgeving, omdat ze met hun door paarden getrokken voertuigen helemaal naar het graasgebied in Stavdalen konden rijden.

Na de ochtendwandeling zijn we doorgereden naar Bykle, waar we nog de “Bykle Ljosløypa” hebben gelopen. Het is een pad wat rondom de Jarekollen gaat met halverwege een mooi uitzicht op Støyledalen.

Vrijdag 28 juli: een rustig dagje
Vandaag rijden we een stukje naar het noorden, naar Hovden. Daar doen we de wandeling Otrosåsen.

Zaterdag 29 juli: het landschap gaat veranderen
Het is tijd om de mooie hut te verlaten en door te gaan naar onze volgende bestemming waar we weer drie nachten verblijven. Onderweg rijden we één van de “Nasjonale turistveger” met als eerste een stop bij een prachtig berglandschap.

En in de middag een mooie stopplek aan het Hardangerfjord.

Voordat we bij onze overnachtingsplek aankomen doen we nog even boodschappen in Eidfjord. Daar is net een Duitse cruise boot aangekomen waardoor het dorpje wordt overspoeld door mensen. De boot zelf is ook enorm en blokkeert het uitzicht op het fjord.

Het hutje waar we de komende drie nachten verblijven ligt heel dichtbij de Vøringsfossen, de op twee na best bezochte bezienswaardigheid van Noorwegen. Omdat we er zo dichtbij overnachten kunnen we in de avond ernaartoe lopen wanneer er bijna geen mensen meer zijn en de waterval prachtig verlicht wordt in het avondlicht. De Vøringsfossen is een van de hoogste watervallen in Europa. Het water maakt een loodrechte, vrije val van 145 meter op een totale hoogte van 182 meter. Het water valt op het Hardangervidda plateau in twee etages naar beneden in de Måbødalen vallei. Vlak tegenover de Voringsfossen ligt er nog een tweede kleinere waterval : de Tyssvikjo.

Zondag 30 juli: druilerige dag
Vandaag is echt een lazy sunday. Het regent het grootste gedeelte van de dag dus in een langere wandeling hebben we geen zin. Lani vindt het prima en ligt de hele dag te slapen. Wanneer het in de middag iets droger is lopen we nog een stukje in de omgeving van de hut. Er worden hier overal nieuwe vakantiewoningen gebouwd dus de vraag is of het over een aantal jaar nog zo rustig is, zoals het nu is. We lopen ook nog maar een keertje naar de waterval, we zijn er toch zo dichtbij.

Maandag 31 juli: wandelen over de vlakte
Voor vandaag hebben we op de wandelapp Komoot een wandeling uitgezocht met als titel “uitzicht op de gletsjer”. De gletsjer in kwestie is de Hardangerjøkulen, de op zes na grootste gletsjer van het Noorse vaste land. De wandeling brengt ons door desolaat landschap met inderdaad grotendeels een uitzicht op de Hardangerjøkulen. We moeten een paar keer een riviertje oversteken en zelfs nog over een plekje sneeuw (wat Lani helemaal fantastisch vindt).

Dinsdag 1 augustus: naar het laatste hutje in Noorwegen
Het is weer tijd om verder te rijden richting onze laatste overnachtingsplek in Noorwegen. Ook deze keer pakken we één van de Nasjonale Turistveger, de Aurlandsfjellet. Maar voordat we daaraan kunnen beginnen moeten we eerst nog een stukje rijden en maken we een stop langs een prachtig meer.

Na in een kleine file omhoog te zijn gereden komen we bij het eerste stoppunt, waar het gelijk ook megadruk is: stegastein. Vanaf een parkeerplaats is een langwerpig platform gemaakt met uitzicht op het onderliggende Aurlandsfjord. Het uitzicht is werkelijk waar fantastisch, maar het is er ook heel erg druk dus heel lang zijn we er niet gebleven.

Wanneer we verder rijden wordt het veel rustiger op de weg (de meeste mensen gaan op en neer naar het uitkijkpunt). Het landschap wordt desolater en we maken een stop op het hoogste punt van de route, 1306 meter boven zeeniveau.

We maken ook nog een stop bij “Flotane”, waar een mooie waterval te zien is.

En als laatste maken we nog een stop bij de Sluppefossen.

De hut waar we vier nachten verblijven is een mooie ouderwetse Noorse berghut. Het is dichtbij de weg, wat ideaal is om te gaan wandelen (bij de hut zelf valt niet echt wat te wandelen), maar het is ver genoeg van de weg om rust te hebben. Bij aankomst werden we verwelkomd door een jong schaap, dat gelijk wegrende toen Lani ging blaffen.

Woensdag 2 augustus: weer een culturele dag
De weersverwachtingen voor vandaag zijn niet al te best dus we besluiten om terug in de richting van Borgund te rijden en daar een stukje van de Kongevegen te wandelen. De route werd vernoemd naar Koning Sverre van Noorwegen (1184–1202), die over deze route reisde met zijn leger. We lopen hier een stuk over de Vindhellavegen. Dit is een oude handelsroute tussen Bergen en Oslo. Gebouwd aan het einde van de 18e eeuw met een hellingshoek van 1: 4, was het veel te steil voor paarden getrokken wagens en werd daarom in 1840 vernieuwd, dit keer met vier 180 ° bochten, die als kronkels de berg op slingeren met een helling van 1: 5. Maar zelfs het nieuwe pad was nog zo zwaar dat het slechts 30 jaar werd gebruikt voordat het werd vervangen door een weg rond de berg. Na de staafkerk te zijn gepasseerd lopen we terug naar de parkeerplaats via Sverrestigen. Dit oude pad werd al rond 950 na Christus aangelegd. gemaakt. Volgens een oude wettekst was bepaald dat dit pad zo breed moest zijn als een speer lang is.

We maken nog een stop bij de staafkerk om deze nog beter te kunnen fotograferen. Deze houten staafkerk is gewijd aan Sint Andreas. De kerk is waarschijnlijk rond 1150 gebouwd. Daarbij heeft hij vermoedelijk een eerdere kerk vervangen.

In de avond maken we nog een korte wandeling in het dorpje dat in de buurt van de hut ligt.

Donderdag 3 augustus: azuurblauw water
Hoewel het uiteindelijk gisteren meeviel met het weer is ook voor vandaag een waarschuwing voor onweer. We besluiten om toch richting Utadalen te gaan voor een wandeling langs enkele watervallen. Vanuit de hut is dit ongeveer een uurtje rijden. Eerst door prachtig berglandschap en vervolgens dalen we af naar Utadalen (Vallei van de rivier de Uta). We doen een klein stukje van de wandeling naar de Vettisfossen. Die waterval zien we dus niet maar we zien wel twee watervallen op weg ernaartoe: Hjellefossen en Avdalsfossen. Ook het prachtige azuurblauwe water van de Uta is continu aanwezig met veel lawaai. Na ongeveer een uurtje lopen draaien we ons om want de lucht wordt wel erg donker. We krijgen een flinke bui over ons heen maar voor we weer bij de auto zijn is het alweer droog.

Vrijdag 4 augustus: rendierendag
Op onze laatste hele dag in Noorwegen gaan we weer ongeveer een uurtje rijden. We gaan naar Eidsbugarden om daar de wandeling “Utsikten” te doen. Maar voordat we gaan zit Lani heel intensief naar de weg te staren. Als we goed kijken zien we dat daar drie rendieren lopen, wat een verrassing! Een leuk begin van de dag.

Tijdens de wandeling maken we zo’n 430 hoogtemeters om uit te komen op het uitzicht richting het nationaal park Jotunheimen (=huis van de reuzen). In dit park bevinden zich de twee hoogste bergen van Noorwegen. Het is een mooie route en onderweg zien we zelfs nog een paar groepjes rendieren!

Zaterdag 5 augustus: tot ziens Noorwegen!
Het is tijd om het mooie Noorwegen te verlaten. Dat is ook mooi op tijd want voor de komende dagen wordt code rood afgekondigd vanwege storm Hans. We hebben dus nog echt geluk gehad met de mooie wandelingen die we de laatste dagen hebben kunnen maken. We gaan op weg naar Zweden, maar rijden hiervoor nog 1 laatste turistvege: Valdresflye. Dit is een bergplateau route langs nationaal park Jotunheimen, zodat we nog een laatste blik op de bergen kunnen werpen. Onderweg zien we de staafkerk van Høre. Onze eerste stop is bij de stopplaats Rjupa, waar we heel even de benen strekken.

Met af en toe wat andere weggebruikers die ons afremmen rijden we door naar het hoogste punt van de route, 1389 meter boven zeeniveau. Hier is ook weer een mooi uitzicht op de bergtoppen van Jotunheimen.

Na het hoogste punt rijden we weer langzaam terug naar beneden en richting Zweden. We maken nog een stop bij de grootste eland ter wereld, een standbeeld van 10 meter hoog.

Het was een lange rijdag, met ook al wat regen (beginsel van storm Hans) maar uiteindelijk komen we aan bij onze laatste lange stopplaats. We zijn inmiddels in Zweden, in Mörkret. Het huis dat we hier gehuurd hebben ligt tussen wat oude vervallen gebouwen waardoor we een beetje een openluchtmuseum gevoel krijgen.

Zondag 6 augustus: een laatste waterval
We hebben nog 1 dag met goed weer voordat storm Hans losbarst (ook in Zweden). We rijden een stukje naar Idre Fjäll in de hoop daar een paar rendieren te zien en om een stukje te wandelen. De rendieren zien we helaas niet tijdens de wandeling, wel zien we een paar langs de kant van de weg. Idre Fjäll zelf blijkt een wintersportoord te zijn waar nog volop gebouwd wordt. Er is wel een mooie wandeling door het bos, langs bloeiende heide.

Tussen de middag zijn we even terug naar het huis gereden. Antoine heeft daar even met de boot over het meer gevaren.

Het huis ligt dichtbij het Nationaal Park Fulufjället. Dit hebben we dus in de middag bezocht. We hebben daar de wandeling gedaan naar de Njupeskär waterval. Dit is de hoogste waterval van Zweden. De waterval is 93 meter hoog, waarvan het water 70 meter loodrecht naar beneden stort.

Maandag 7 augustus: storm Hans komt langs
Storm Hans brengt een heleboel regen met zich mee en dus doen we vandaag niet veel. Af en toe heel even naar buiten zodat Lani haar behoefte kan doen. Het bootje ligt na de hele dag regen al een stuk hoger dan gisteren en ook het riviertje heeft wat meer water.

Dinsdag 8 augustus: naar het volgende openluchtmuseum
Na de hele nacht regen ligt de boot nog hoger dan een dag eerder. We rijden door naar onze laatste overnachtingsplek in Zweden. Onderweg regent het bijna de hele tijd, maar gelukkig kunnen we onze stops zo plannen dat er net een opklaring is en we niet al te nat worden. Het huis voor de komende nacht is weer een soort openlucht museum, maar dan wel eentje dat nog iets meer opknapwerk nodig heeft dan het vorige.

Woensdag 9 augustus: naar Denemarken
We verlaten Zweden via de brug en rijden richting het strand in Denemarken. Ook vandaag is het nog volop aan het regenen, maar gelukkig klaart het in de avond op. Omdat het huisje zo dicht bij het strand ligt is dat ideaal voor een strandwandeling!

Donderdag 10 augustus: stranddagje
Vandaag wandelen we twee keer naar het strand. In de ochtend is het nog guur en een beetje miezerig maar in de middag schijnt het zonnetje.

Vrijdag 11 augustus en zaterdag 12 augustus
En dan is het tijd om naar huis te gaan. We overnachten nog bij de superaardige Celia in Ottersberg en komen zaterdag rond het middaguur thuis aan.